Rozstaje…

Czy losem naszym ktoś kieruje

a może przypadek torem swym go toczy?

… Kto tor ten naznaczył i gdzie się znajduje

i czyją to ścieżką do celu kroczy?

Pytania – Pytań, niczym gradu chmura

i o sens życia i o przyszłość nieznaną.

…Nic to, iż przeszkód spiętrzyła się góra,

bo lata przeżyte są naszą wygraną!

Daremnie jest szukać nadziei w rozpaczy,

losowi chcąc życie powierzyć w rozterce.

Zapytaj swą przeszłość, co dla ciebie znaczy;

-Co robić, Kim być? – Podpowie ci serce.

Bo wiarę w sens życia – Nadzieja nam daje.

Lecz serce sens życia wyraźnie wskazuje.

…I tylko obłudny tego nie widzi ( albo udaje),

że szczęście Innych w Nas szczęście buduje!

***

Nie szukaj czytelnych znaków,

w którą stronę masz pójść,

przez meandry życia;

– W każdą, tę w którą się udasz,

jeden wspólny mają cel – Śmierć.

Wieczność przecież nie jest nam dana.

… Nie można wciąż zaczynać od nowa!