Już pora wzbić się, ponad
własne istnienie.
Nadchodzi czas Odrodzenia.
Odchodzisz na dalszy krąg,
dalej od epicentrum własnego „Ja”,
bo Ty nie jesteś przecież sam.
… Kołując nad własnym losem,
dostrzegasz wyciągnięte ręce.
Zawsze się zalazł Ktoś kto podał ci dłoń,
i mówiąc „Chodź” szedł obok ciebie.
Teraz twój czas!
Obdaruj innych odrobiną szczęścia
nie musisz dawać za wiele,
lecz słodkości chwil nie żałuj.
… Gorzkiego posmaku zapomnienia,
mają aż nadto.
Samotność nie jest ich przeznaczeniem.
Ziarenko pamięci, łyżką miodu na serce.
… Czasem nie chcą nic więcej.